Łowicz – miasto zaliczane w poczet najstarszych miast w Polsce, położone w pasie Niziny Środkowomazowieckiej w zakolu środkowej Bzury na Równinie Łowicko – Błońskiej na północny wschód od Łodzi. Posiada dogodne połączenia kolejowe (Warszawa – Zgierz, Kutno – Skierniewice) i drogowe z: Warszawą (80 km – droga nr 2 Warszawa – Poznań na trasie Moskwa – Berlin), Łodzią (50 km, - drogą nr 14 Łowicz – Łódź) Skierniewicami - 25 km. Zajmuje powierzchnię 23,4 km kw., liczy 31 tys. mieszkańców.

Dawna siedziba arcybiskupów gnieźnieńskich, prymasów Polski, gospodarcze centrum dóbr Księstwa Łowickiego. Dzięki położeniu na ważnych szlakach handlowych, licznym przywilejom i jarmarkom miasto wspaniale się rozwijało. Od 1572 roku, w czasie bezkrólewia w Łowiczu rezydował Prymas – Interrex zwołujący sejmy elekcyjne i kierujący wyborem nowego króla, a miasto pełniło funkcję „drugiej stolicy” Rzeczypospolitej. Na dwór arcybiskupów - zamku prymasowskiego przybywali królowie, posłowie, nuncjusze i możni tego świata.
W okresie renesansu Łowicz stał się wybitnym ośrodkiem myśli humanistycznej. Pozostawione liczne zabytki to przykład wspaniałych dzieł architektonicznych wybitnych architektów
i twórców różnych epok tj. Hieronima Canevasi, Willema van den Blocka, Jana Michałowicza z Urzędowa, Andrzeja i Tomasza Poncino, Jana Chrzciciela Falkoni, Tylmana
z Gameren, Michała Anioła Palloni, Jakuba Fontana, Jana i Bogumiła Plersch, Efraima Szroegera i innych. W dzieje mecenatu artystycznego wpisali się arcybiskupi: Jakub Uchański, Jan Wężyk, Henryk Firlej, Maciej Łubieński, Jan Lipski, Stanisław Szembek, Teodor Potocki, Adam Komorowski.

W ciągu wieków miasto odwiedzili: Królowie Polski - Jan Kazimierz, Jan III Sobieski, Napoleon – Wielki Cesarz Francji – w 1806 roku, Tadeusz Kościuszko, Fryderyk Chopin, gen. Stanisław Klicki (miasto zawdzięcza mu wybudowany pałacyk - warownię oraz basztę), gen. Józef Haller, Prezydenci Polski: Ignacy Mościcki, Stanisław Wojciechowki, Lech Wałęsa, Aleksander Kwaśniewski, Prezydent Mongolii – Nacagijn Bagabandi, Prymas tysiąclecia – kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Polski – kardynał Józef Glemp, papież Polak Jan Paweł II – 14 czerwca 1999 roku.

Obecnie jest to główny ośrodek władz miejskich, powiatowych, akademickich i diecezjalnych. Papież Jan Paweł II Bullą "Totus Tuus Poloniae Populus" z dnia 25 marca 1992 roku utworzył diecezję łowicką i tym samym przywrócił po setkach lat siedzibę biskupią.

Miasto znane jest przede wszystkim z bogactwa folkloru i zabytków przeszłości (renesans, barok) stanowi jednocześnie stolicę żyznej krainy rolniczej, której piękno krajobrazu najpełniej oddały dzieła Władysława Reymonta i Józefa Chełmońskiego. Rozpoznawalnym
i kojarzonym znakiem z ziemią łowicką jest „pasiak” oparty na barwach tęczy.

Z ziemi łowickiej wywodzą się najsłynniejsi w Polsce i na świecie jego mieszkańcy: Józef Chełmoński – artysta malarz, Stefan Starzyński – dzielny obrońca Warszawy i jej Prezydent, Władysław Grabski – Premier II RP i twórca reformy walutowej w latach 20 XX wieku, Błogosławiona Bolesława Lament – wyniesiona na ołtarze przez Jana Pawła II, Ludwik Benoit – aktor, Daniel Olbrychski - aktor i inni.

Tylko u nas warto zobaczyć:

najcenniejszy i najpiękniejszy obiekt Łowicza czyli dawną kolegiatę a obecnie bazylikę katedralną, nazywaną czasami "Wawelem Mazowsza", w której pochowanych jest 12 prymasów,
jedyny w Polsce trójkątny rynek z zachowanym średniowiecznym układem architektonicznym po restauracji ze środków europejskich,
Muzeum w Łowiczu - regionalne z charakterystycznym skansenem z pełnym eksponatów łowickiej sztuki ludowej (najsłynniejsza wycinanka, pająki, stroje ludowe) oraz piękną kaplicą barokową Św. Karola Boromeusza, zdobioną freskami Michała Anioła Palloniego,
Stary Rynek z jego charakterystyczną zabudową,
Ratusz klasycystyczny zbudowany w 1828 roku,
zespół romantyczny gen. Klickiego, w skład którego wchodzi baszta, pałacyk, kaplica i domek dozorcy,
Kościół Św. Leonarda – późnorenesansowy,
Kościół Mariawicki neogotycki z 1910 roku,
Kościół i klasztor Sióstr Bernardynek – barokowy zbudowany ok. 1650 roku wg projektu Tomasza Poncini,
Ruiny zamku prymasowskiego zbudowanego w 1355 roku przez arcybiskupa Jarosława Skotnickiego,
liczne zabytki w stylu renesansowym i barokowym.

Łowicz jest ośrodkiem przemysłu spożywczego, włókienniczego, materiałów budowlanych.
W każdym roku odnotowuje się wzrost liczby podmiotów gospodarczych, tworzone są nowe miejsca pracy dla mieszkańców z Łowicza i okolic. Do największych przedsiębiorstw funkcjonujących w Łowiczu, wyróżniających się nie tylko jakością oferowanych towarów, ale nowoczesną linią produkcyjną zaliczamy w kręgu przemysłu: spożywczego - Agros Nova
Sp. z o.o., Okręgową Spółdzielnię Mleczarską, Firmę Braci Urbanek; Agrokorn; tworzyw sztucznych - Lamela Sp. z o.o.; dziewiarskiego i włókienniczego - PPHU „Krajewski”, Syntex Sp. z o.o., Modestar, Gumitex Poli-Farm Sp. z o.o.; budowlany - ZPW "Budowa", CTB „Magdanna”, "SiB" Samopomoc, Baumit Sp. z o.o.

Łowicz dysponuje także interesującą oferta inwestycyjną. W rankingu "Atrakcyjności inwestycyjnej miast" przedstawionym przez Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową, Łowicz został sklasyfikowany wysoko w stosunku do innych miast powiatowych, bo aż w klasie "A"(klasy od A-G). Rankingu dokonano na podstawie ponad 70 wskaźników, stosując dziewięć podstawowych kryteriów: chłonność rynku lokalnego, jakość rynku pracy, klimat społeczny, infrastruktura techniczna, infrastruktura otoczenia biznesu, dostępność komunikacyjna, skuteczność transformacji ustrojowej, możliwości wypoczynku i rekreacji oraz aktywność marketingowa władz lokalnych. Za najatrakcyjniejsze cechy miasta uznano dostępność komunikacyjną, chłonność rynku oraz infrastrukturę otoczenia biznesu.
Zapraszamy do Łowicza bo naprawdę warto….
Tylko u nas zobaczycie jedyny i niepowtarzalny na świecie barwny strój łowicki, wycinaki
i pająki. Regionalne stroje łowickie pospolicie zwane „pasiakami czy wełniakami” posiada nadal wielu Księżaków. Można je podziwiać nie tylko w salach muzealnych, ale również podczas procesji ważnych świąt kościelnych, np. Bożego Ciała czy występów zespołów folklorystycznych. Dawniej wycinanki służyły do dekoracji izb wiejskich w wielu regionach Polski, a obecnie służą jako element ozdobny. Wykonywano je dawniej nożycami do strzyżenia owiec. Wycinanki przyjmują różne formy i kształty m.in.: „kodry”, „gwiozdy”, „tasiemki”. Inną charakterystyczną dla dawnej łowickiej wsi ozdobą wnętrz mieszkalnych były "pająki" wieszane pośrodku izby pod stropem wykonane tylko ze słomy i kwiatów z kolorowej bibuły. Najstarsze formy tych oryginalnych dekoracji to "światy".
źródło: www.lowicz.eu