Jedno z najstarszych i szeroko znanych uzdrowisk sudeckich. Położony w dolinie Białej Lądeckiej po południowej stronie Gór Złotych. Od ponad 500 lat wykorzystuje tu się wody termalne w celach leczniczych. Występują tu źródła termalne wód siarczkowych, fluorkowych, radoczynnych. Charakterystyczny dla miasta jest piękny park usytuowany w dzielnicy zdrojowej.
Jest to zabytkowe miasto, którego lokacja nastąpiła prawdopodobnie w drugiej połowie XIII w. W otoczeniu rynku zachowały się piękne barokowe domy mieszczańskie z podcieniami, a na rzece Białej – stary kamienny most łukowy.
Według tradycji zdrojowisko jest równie stare jak miasto, jednak dopiero w XIX w. rozwinęło się ono na szeroką skalę. Usytuowane jest ono w odległości 1 km na wschód od miasta, na dobrze nasłonecznionych stokach górskich. Posiada ciepłe wody siarczane o najwyższej w Polsce radoczynności oraz wartościowe borowiny. Malownicze okolice i łagodny klimat górski podnoszą atrakcyjność uzdrowiska, uważanego za jedno z najładniej położonych w Ziemi Kłodzkiej toteż powstają tu coraz nowe sanatoria i domy wypoczynkowe.

Atrakcje:

Lądecki szlak spacerowy
Szlak spacerowy oznakowany kwadratami biało czerwonymi - czas przejścia ok. 4 godz. Wędrówkę najlepiej rozpocząć od BORT PTTK, przejść przez most na Białej Lądeckiej dalej Dzielec - wieś Stójków, most na Białej Lądeckiej - Stołowe Skałki - źródło Św. Antoniego - Królówka - ruiny zamku Karpień - Rozdroże Zamkowe - Trojak - Rozdroże południowe - źródło Św. Jadwigi - arboretum – BORT PTTK.

Trojak – Zamek Karpień
Zbudowany na szczycie Karpniaka (776 m n.p.m.) zamek strzegł w średniowieczu Solnej Drogi, którą przewożono sól z Wieliczki do Pragi. Powstał on na początku XIV wieku. Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1337 roku, kiedy to król czeski Jan Luksemburczyk przekazał zamek braciom von Glaubitz: Ottonowi, Reinczkowi i Nikolausowi. Od 1352 do 1353 roku właścicielem zamku był Mersan von Parchwitz, który odsprzedał zamek królowi Czech i Niemiec Karolowi IV. Ustanowił on Mersana jako burgrabiego zamku. Już w roku 1354 nowym właścicielem został brat Karola IV, margrabia morawski Johann, a w 1378 roku bratanek króla Jodok. W dniu 13 XI 1400 roku oddał zamek wraz z dobrami w lenno Konradowi i Eberhardowi von Nymecz. Z roku 1412 pochodzi wzmianka, w której jako właściciel jest wymieniony Schaff-Gotsch.
W 1428 roku zamek został zdobyty i spalony przez husytów. Po odbudowie został opanowany przez rycerzy-rozbójników pod wodzą osławionego Hinko Krusziny. Aby położyć kres tej działalności, książę ziębicko-opawski Wilhelm wraz z wojskami miasta Wrocławia w nocy z 15 na 16 VI 1443 roku zdobył i zniszczył zamek. Jednak jeszcze do roku 1513 pozostawał on siedzibą rozbójników, kiedy to całkowicie zniszczono zamek. Od tamtej pory zamek pozostaje w ruinie, a w wieku XIX okoliczni mieszkańcy rozebrali częściowo jego mury wykorzystując kamień do budowy domów.

Borówkowa
Od przełęczy lądeckiej zielony szlak prowadzi na szczyt Borówkowej 899 m - gdzie znajduje się wybudowana przez Repulikę Czeską wieża widokowa (wstęp wolny) - skąd rozpościera się piękny widok na całe wschodnie i środkowe Sudety, Kotlinę Kłodzką i pogórze sudeckie.